Stemmen

De gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur; we mogen weer stemmen. Ik ben nog een beetje zwevend. Mijn vriendin Annelies en ik bespraken de verschillende partijprogramma’s terwijl we in de vroege ochtendzon naar het strand van Heemskerk fietsten voor een frisse plons in zee. 
Alle politieke partijen in Uitgeest willen ongeveer hetzelfde, net als de inwoners: sociale woningbouw, groen, een veilig en duurzaam dorp. Alles voor, wat je noemt, de leefbaarheid. Alleen de accenten liggen anders. Als alle partijen in grote lijnen dezelfde ambities hebben, wordt het voor ons kiezers vooral een kwestie van vertrouwen. Dan gaat het niet meer om wát er wordt gezegd, maar om wié het zegt. Dan worden betrouwbaarheid, openheid en eerlijkheid in plaats van rationele argumenten, doorslaggevend.  
Ik vind het echter lastig om me serieus te verdiepen in de plannen voor ons dorp nu de wereldvrede op het spel staat en de oorlog in Oekraïne in alle hevigheid gaande is. Waar democratie dreigt plaats te maken voor dictatuur. Hoe belangrijk zijn nu ons hertenkamp, de ijsbaan, de scheve trottoirs? Het lijkt allemaal geneuzel als je op TV ziet hoeveel mensen er op de vlucht zijn, in schuilkelders zitten, in angst leven en moedig vechten. Hoe betrekkelijk zijn dan onze wensen voor Uitgeest. De leefbaarheid in ons dorp is daarbij vergeleken nog nooit zo groot geweest. Wij hebben vrede en veiligheid, we horen de merels zingen en zien het voorjaar ontluiken met het vrolijke geel van de narcissen. De Oekraïners hebben oorlog en geweld. Zij horen oorverdovende explosies en zien  vooral het zwart en grijs van de puinhopen op straat. Laten we onze zegeningen tellen.

Maar natuurlijk moeten we onze kans om te stemmen niet voorbij laten gaan. Juist nú niet.
Na onze plons in zee struinden mijn vriendin en ik die ochtend onder een strakblauwe lucht langs de vloedlijn om plastic en allerlei rotzooi die het strand en de zee vervuilen, op te rapen en mee te nemen. Kleine daden kunnen een verschil maken. Het gaat om aanpakken, niet lullen maar poetsen. Eigenlijk zou ik ook zo’n B&W en gemeenteraad willen. Een club die niet eindeloos discussieert en controleert, maar die aanpakt. Die zijn inwoners vertrouwt, ruimhartig, sociaal en zichtbaar is. En oog heeft voor een gezond milieu. Zodat ook wij als burgers veiligheid en vertrouwen kunnen voelen. Dat is wat we nodig hebben. Nu nog een partij kiezen. 

Marjolein Geldermans