Kunstenaar uit Akersloot deelnemer 'Lang leve Rembrandt'

In 1963, op 14-jarige leeftijd leerde Gerard tekenen bij de 'Famous Artists course for Talented Young People'. Daarna zakte de creativiteit noodgedwongen naar de achtergrond. Na een 10-jarige carrière als vrachtwagenchauffeur én een eigen onderneming in kunststof kozijnen te hebben gerund, kon Gerard met pensioen. Het schilders-bloed begon te kriebelen toen hij tijdens een fotocursus op pad ging en in Leiden op de lagere school van Rembrandt stuitte. "Ik rondde de fotocursus af maar Rembrandt liet me niet los. Na een intake bij Henk Sentel Podium voor Fijnschilders, begon ik drie jaar geleden met lessen. Daar ontdekte ik de verfijnde technieken van de middeleeuwse meester. Mijn ervaring in de fotografie kwam goed van pas: Het kijken naar compositie en lichtval, het spelen met licht, precies wat Rembrandt zo beroemd maakte".

Steen, olie en eieren
Diverse stillevens, landschappen en portretten van Rembrandt in diverse leeftijden vullen de ruimte van Gerard's atelier. (Naast zijn vrouw, zijn zoon en de huishoudster portretteerde Rembrandt vooral zichzelf: dat model was namelijk altijd voorhanden). Ook de nodige materialen liggen klaar voor gebruik, zoals canvas, varkensharen penselen en tubes olieverf van het merk Rembrandt. "Rembrandt kwam moeilijker aan zijn verf," lacht Gerard. "Verf en pigmenten maakte de grootmeester zelf uit fijngemalen steen, oliën en eieren. Wat zou hij zich verbazen over het feit dat olieverf nu uit een tube geknepen wordt, om maar niet over de prijzenwaanzin te spreken!"

Leren kijken

Het schilderen bezorgt de Akerslootse kunstenaar een enorm geluksgevoel. "Al stort de hele wereld in, wanneer ik schilder bent merk ik niets. Ik raad het iedereen aan die het hoofd wil leegmaken. Als de kleinkinderen langskomen, schilderen ze liever dan dat ze tv kijken. Ik stimuleer hen hierin en heb voor hen ook schildersspullen klaarliggen. 

Je maakt geen schilderij, er ontstaat een schilderij. Kijken moet je leren. De kunstenaar legt uit: "De onderschildering wordt in vlakverdeling opgezet in lage tonen met 8 tot 9 bruintinten, net als de grote meester destijds deed. Vervolgens wordt deze geglaceerd in transparante kleuren zodat de onderlaag zichtbaar blijft. Na een paar maanden goed drogen wordt er een beginvernis over aangebracht, waarbij perfectioneren nog steeds mogelijk is. Na een jaar volgt het slotvernis en is het schilderij klaar. De lijst maak ik ook zelf. Waar Rembrandt zijn handtekening zette, zelfs onder die van zijn leerlingen, zal ik uiteraard mijn eigen naam hanteren."

De repro's zijn te koop volgens de maatstaven: breedte x hoogte van het doek x 1,5 zonder lijst. Gerard: "Op dit moment zijn het alleen reproducties vanwege de studie. Wanneer ik er klaar voor ben schilder ik eigen composities en naar opdracht. Pas als ík tevreden ben met het resultaat, mag het schilderij de deur uit. Dit was ook Rembrandt's motto."

Lang leve Rembrandt
Dit jaar is het 350 jaar geleden dat Rembrandt stierf. Het Rijksmuseum presenteert "Lang leve Rembrandt' met diverse tentoonstellingen en vol evenementen in het teken van de grootmeester. Het Rijksmuseum hoopt honderden kunstwerken te kunnen tonen van 15 juli t/m 15 september, waarbij men wordt uitgedaagd om voor 31 maart een werk in te sturen, geïnspireerd op Rembrandt. Gerard laat deze kans niet voorbijgaan en stuurt zijn tweeluik van het echtpaar Rijcksen in. "Misschien word ik wel ontdekt," lacht Gerard.

Hoe groot acht u de kans dat Gerard's kunstwerk straks in het Rijksmuseum hangt? Bekijk deze Youtube film en oordeel zelf!