Schone lucht

Uitgeest doet mee aan het Schone Lucht Akkoord. Ongezonde stoffen moeten worden terug gedrongen zodat onze gezondheid verbetert en wij negen maanden langer kunnen leven. Dat is het idee. Uit onderzoek blijkt namelijk dat wij in deze regio gemiddeld negen maanden korter leven door luchtverontreiniging. Nou maakt mij dat geloof ik niet zo veel uit, want qua levensduur kunnen we toch niet in de toekomst kijken en ik ga vooral voor kwaliteit. Maar uit ervaring weet ik dat het fijn is als je onbezorgd diep kunt ademhalen, frisse lucht kunt opsnuiven, zonder het gevoel te hebben dat er allemaal rotzooi door je luchtwegen gaat. Ooit had ik een ernstige longaandoening en nog steeds durf ik in sommige vieze steden bijna niet te ademen, vooral niet als ik er doorheen fiets. Hier in Uitgeest heb ik daar niet zo’n last van. Met de weilanden en het water vlakbij voelt de lucht schoon.

Maar schijn bedriegt, want de A9 is om de hoek, Schiphol vlakbij en de staalfabriek op een steenworp afstand. Dus hoe schoon kan het zijn? Hier dacht ik over na toen ik een frisse strandwandeling maakte en in een strakblauwe lucht de rookwolken van Tata in de verte zag opstijgen. Ik ken het bedrijf van binnen uit, heb er ooit gewerkt met de mannen en vrouwen van staal. En ik weet dat de fabriek moet voldoen aan de strengste milieueisen, die maar ter nauwer nood haalbaar zijn, maar waar veel inspanning voor wordt geleverd. Hoewel je dat misschien niet zou zeggen met de grafietregens, maar dat terzijde. De industrie heeft ons veel welvaart en een langere levensduur gebracht. En Tata maakt het beste plaatstaal voor auto’s, prachtig blik voor onze biertjes, en batterijen die met de kerst niet aan te slepen zijn. Zit allemaal staal in. Dus ja, we hebben er ook voordeel van. Dan de A9; we mogen er straks nog maar 100 km per uur rijden, scheelt weer vieze uitstoot. Hou zelf erg van opschieten maar ga mij eraan houden want vind schone lucht belangrijk. Ook Schiphol moet eraan geloven; er is immers veel gedoe over vliegverkeer en de vervuiling daarvan.

Dus we houden hoop op een gezonde schonere lucht want er wordt aan gewerkt! En zonder al te grote offers, want kwaliteit van leven zit wat mij betreft niet in veel vliegen en hard rijden. Wel in gezellig samen zijn met anderen, lekker koken en eten, buiten zijn, een beetje voor mijn omgeving zorgen. En ik durf het bijna niet te zeggen, maar ter verhoging van de levensvreugde komt er een houtkachel in ons huis. Oeps, niet bevorderlijk voor schone lucht. Maar we sussen ons geweten met het idee dat het kacheltje een goede verbranding heeft (hoog rendement heet dat) en het altijd nog schoner is dan een open haard, die ik eigenlijk het leukst vind. Ik verheug mij erop om met z’n tweeën of samen met anderen om het houtkacheltje te zitten. Kussens en schapenvachtje erbij, kaarsen aan, mooie wijn, beetje lezen of kletsen, af en toe een houtblok erop en ondertussen naar de vlammen staren. Trouwens, als ik ’s avonds de deur uit ga vind ik de prikkelende geur van houtrook die overal opstijgt altijd heel gezellig. Om ons heen wordt flink gestookt. Het zijn de guilty pleasures, de heimelijke genoegens, waarmee we het leven en onszelf wat zachter maken. Dat kan toch alleen maar gezond zijn? 

Marjolein Geldermans