Kort en Koud

Ik ga niet veel woorden wijden aan mijn nieuwe activiteit: buiten zwemmen in de winter. Kan er kort over zijn: het is koud! Maar er zit wel een verhaal aan vast.

Tijdens een wandeling langs het Uitgeestermeer zag ik kortgeleden bij Dorregeest tot mijn verbijstering een groepje mensen in het water liggen. Een dappere vrouw stapte net op de kant, dus ik stevende op haar af omdat ik hier meer van wilde weten. Waarom doen mensen dit? Zij vertelde in haar druipende badpak dat het goed is voor je gezondheid en je immuunsysteem. Ze zwemmen elke zondagochtend en ik mag aanhaken.

Omdat mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik mijzelf nu en dan een beetje wil uitdagen, fietste ik de volgende zondag met zwemtas naar de verzamelplek aan het meer. Een paar ervaren winter-zwemmers legde mij uit hoe belangrijk een goede ademhaling is bij een activiteit als deze. Dus eerst zitten en ademen volgens een speciale techniek. Dertig keer diep in en uit, en dan nog vier keer adem vasthouden. Ik zag de anderen dit ook doen, heel geconcentreerd. De aardige man die zich opwierp als mijn begeleider ademde met mij mee alsof we aan het bevallen waren. Daarna even springen om warm te worden en dan uit de kleren. Het was vier graden en er stond een stevige oostenwind. Trappelend in het natte gras dacht ik: wat doe ik hier in mijn badpak? Ondertussen lagen er al wat stoere mannen en vrouwen te dobberen.

Moedig stapte ik het ijskoude water in, meteen tot aan mijn knieën en daarna tot aan mijn kin. Ik liet de kou op mij inwerken, deed alsof er niks aan de hand was en ademde ondertussen flink door. Na enkele minuten (voor de eerste paar keer schijnt dit genoeg te zijn) besloot ik eruit te gaan. Eenmaal op de kant voelde ik mij een held! Nog even gymmen om het bloed weer te laten stromen en dan, wat lacherig, achter de struiken snel aankleden. Wat een bijzondere belevenis! Vier dagen later nam ik, met vrienden die inmiddels ook de smaak te pakken hebben, een plons in een ijzig duinmeer. Na afloop is het alsof er van binnen een kacheltje aangaat: ik gloei de hele dag. Zou er nog veel meer over kunnen vertellen, maar ik hou het kort: het is koud, nou èn?

Door: Marjolein Geldermans