Alles verandert

9 juni, 2021 - Uitgeest

Marjolein Geldermans vertelt in haar column onder de foto over voorbije tijden op Texel en hoe alles voortdurend verandert. 
Ook in Uitgeest blijft niets hetzelfde. Hoe gaan we daarmee om?

 

Marjolein Geldermans (aangeleverde foto)
Marjolein Geldermans (aangeleverde foto)

Vorige week was ik een dag op Texel. Dat roept altijd een gevoel van nostalgie bij mij op. Ik heb er in mijn jonge jaren parachute gesprongen, met zo’n ouderwets koepeltje. We klommen destijds met een klein groepje het vliegtuig in om er even later weer uit te duiken. De piloot kende ons bij naam. Het was allemaal heel gemoedelijk en kleinschalig.
Veel later maakte ik er met mijn zoon een tandemsprong voor zijn 21e verjaardag. De plek waar ik zulke goede herinneringen aan had bleek totaal veranderd; het was er druk, zakelijk en erg toeristisch. Weg gemoedelijkheid.

Datzelfde geldt voor een strandtent op het mooiste stukje strand van Texel, Paal 33, waar de zee op haar kalmst is en waar ik ooit bij toeval terechtkwam. Een strandtent zonder allure; stoere witgekalkte eettafels met dikke poten in het zand, vlakbij de vloedlijn. Geen grote zwarte parasols, geen loungebanken, en met als enige muziek het geluid van de meeuwen en de wind.
Ik vond het er zo fijn dat ik daar graag wilde werken. Mijn zoon (toen nog een puber) en ik mochten er vakantiewerk doen; in de bediening op het terras. We liepen ijverig maar wat onwennig rond met bestellingen; warme wafels met aardbeien en slagroom (waar ik zelf heel gelukkig van werd), borden vol patat en wiebelende biertjes op een dienblad. Bij harde wind vloog de Texelse Skuumkoppe in witte vlokken uit het glas.

Paal 33 heet nu Kaap Noord; een moderne strandtent met zwarte parasols en oncomfortabele loungebanken. Niets blijft ooit hetzelfde. Net als je de omstandigheden bijna volmaakt vindt en heel tevreden bent, wordt alles anders.
Dat geldt ook voor ons dorp. Uitgeest verandert; er wordt gebouwd, groene stukken grond maken plaats voor huizen of zonneparken, en natuurgebieden krijgen een recreatiebestemming.
Het dorp ontwikkelt zich, krijgt een andere aanblik en we moeten mee met onze tijd en passen ons aan. De flexibiliteit die dit van ons vraagt zullen we een leven lang moeten inzetten; alles verandert immers voortdurend. Uit onderzoek blijkt dat, als we bereid zijn ons aan te passen aan het onvermijdelijke, dit beter is voor de gezondheid doordat ons stresssysteem, dat geactiveerd wordt bij (dreigende) veranderingen, dan sneller kalmeert. Dat is toch weer mooi meegenomen.

Gelukkig leiden veranderingen vaak ook tot iets goeds, en ik kom nog steeds heel graag op die prachtige plek aan zee, op Texel.

Marjolein Geldermans